เชคกี้ กรีน การ์ตูนสแตนด์อัพในตำนาน อาจารย์อิมพรอฟ และลอร์ดแห่งลาสเวกัส เสียชีวิตเมื่ออายุ 97

เชคกี้ กรีน นักแสดงการ์ตูนที่มีพรสวรรค์และมีพรีวิสเซอร์ซึ่งกลายเป็นหัวหน้าเลานจ์ในลาสเวกัสที่สมบูรณ์แบบและได้รับการเคารพจากเพื่อนและผู้ชมสดในฐานะการแสดงสแตนด์อัพที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคนหนึ่งของคนรุ่นของเขา เสียชีวิตแล้วเขาอายุ 97

ม่ายของเขา มารี มูสโซ กรีน กล่าวว่า วารสารรีวิวลาสเวกัส ว่าสามีของเธอเสียชีวิตในตอนต้นวันอาทิตย์ที่บ้านของพวกเขาเธอกล่าวว่าสามีของเธออายุ 41 ปีเสียชีวิตด้วยสาเหตุทางธรรมชาติ

ผู้ที่เห็นกรีนในการครอบงำตลกของเขาบนเวกัสสตริปในทศวรรษที่ 1950, ’60 และ 70 กล่าวว่าด้วยไมโครโฟนในมือเขาเขาสามารถเดินไปในห้องและทำงานกับฝูงคนได้อย่างไม่เหมือนใคร

เขารอไม่ไหวที่จะละทิ้งเรื่องตลกที่เขียนไว้เพื่อความตื่นเต้นของอิมพรอฟ

“ฉันไม่เคยแสดงเลย” กรีนบอกกับ Las Vegas Sun ในปี 2009“ฉันนึกออกไปในขณะที่ฉันไปด้วย”

กรีนทำให้แฟนๆของนักแสดงความบันเทิงมากมายของเขา ได้แก่ Bob Hope, Johnny Carson และที่โด่งดังที่สุดคือแฟรงค์ ซินาตรา ซึ่งเลือกเขาให้เป็นละครเปิดตัวของเขาอย่างยืดหยุ่นกรีนไม่สามารถต่อต้านการแสดงกับดาราที่ใหญ่ที่สุดในอเมริกาในเวลานั้น แต่บุคคลใหญ่ทั้งสองคนก็กระแทกหัวเสมอๆและความสัมพันธ์ก็สิ้นสุดลงด้วยการ์ตูนที่คู่รักของนักร้องที่โรงแรม Fontainebleau ในไมอามีบีช

เชคกี้ กรีน มันนำไปสู่เรื่องเฮฮาที่มีชื่อเสียงที่สุดของเขา:

“แฟรงค์ ซินาตราได้ช่วยฉันครั้งหนึ่ง” กรีนจะกล่าว“คนจำนวนมากกำลังตีฉันและแฟรงค์พูดว่า ‘โอเคก็เพียงแค่พอแล้ว’”

ซินาตราไม่ได้อยู่ที่นั่นจริง กรีนกล่าวในภายหลัง แต่การบีทดาวน์นั้นเป็นเรื่องจริงความจริงเช่นกันคือเรื่องราวที่ซ้ำกันบ่อยของ Greene ขับโลด์สโมบิลเข้าไปในน้ำพุที่วังซีซาร์ในปี 1968 ซึ่งเป็นผลมาจากสิ่งที่เขายอมรับคือปัญหาแอลกอฮอล์ที่ร้ายแรงและความปรารถนาอันตรายที่จะขับรถเมื่อเขากำลังดื่มไม่กี่ครั้ง

เขาก็ได้เรื่องตลกโปกฮาที่มีชื่อเสียงจากช่วงเวลานั้นเช่นเดียวกัน ต่อมาบอกว่าเมื่อตำรวจมาถึงรถที่จมอยู่ใต้น้ำของเขาซึ่งมีที่ปัดน้ำฝนกระจกหน้ารถ เขาบอกพวกเขาว่า “อย่าพ่นขี้ผึ้ง!”

ด้วยตัวเหมือนของไลน์แบคเกอร์ มีสติสติปัญญาที่รวดเร็วเท่าฟ้าผ่า และเสียงที่บ่งบอกว่าเขาอาจเป็นนักร้องเลานจ์แทนที่จะเป็นการ์ตูนเลานจ์ กรีนในเวลากลางค่ำคืนจะได้สัมผัสกับความประทับใจหลายสิบชิ้น ทำริฟที่โต๊ะของผู้ชมและเปลี่ยนมาตรฐานดนตรีให้กลายเป็นเพลงล้อเลนจ์ได้ทันที

Tony Zoppi ผู้เป็นผู้อำนวยการด้านความบันเทิงของโรงแรมริเวียร่ามานานหลายทศวรรษ กล่าวว่ากรีนเป็นความคิดการ์ตูนที่ดีที่สุดที่เขาเคยเห็น

“เขาจะเดินออกไปบนเวทีและหยุดศีรษะหนึ่งชั่วโมง” Zoppi บอกกับ Los Angeles Times“พนักงานเสิร์ฟหนึ่งหยดแก้ว – เขาทำ 15 นาที”

เขาเผยตัวในรูปภาพยนตร์ ได้แก่ “Tony Rome” ของปี 1967 กับ Sinatra, “History of the World Part I” ของปี 1981 กับเมล บรู๊คส์ และ “Splash” ของปี 1984 กับทอม แฮงกส์ ซึ่งแสดงในซีทคอมเครือข่าย ยกตัวอย่างเช่น “Laverne & Shirley” และ “Mad About You” และเป็นแขกอย่างต่อเนื่องในรายการทอล์คและวาไรตี้

แต่เขาไม่เคยคลิกที่หน้าจอจริงๆเขาต้องการฝูงชนที่เขาสามารถโต้ตอบได้ และทั้งคืนเพื่อดึงดูดพวกเขานั่นหมายความว่าไม่เคยมีชื่อเสียงเท่านักการ์ตูนร่วมสมัยได้แก่ ดอน ริคเกิลส์ บัดดี้ แฮ็คเก็ตต์ หรือคาร์สันแต่เขาก็ถอนเงินเดือนหกตัวเลขต่อสัปดาห์เหมือนกับที่พวกเขาทำสำหรับการแสดงสด

เกิด เฟรด เชลดอน กรีนฟิลด์ เกิดขึ้น กรีนได้ร้อง แสดง ทำเรื่องตลก และสำเนียงล้อเลียนในขณะที่เติบโตขึ้นในภาคเหนือของชิคาโก

เขาดำรงตำแหน่งกองทัพเรือในสงครามโลกครั้งที่สองในมหาสมุทรแปซิฟิก

เมื่อกลับไปชิคาโก เขาไปวิทยาลัยชุมชนและรู้สึกว่าเขาบางทีอาจเป็นอาจารย์โรงยิม แต่เริ่มเล่นเกมไนท์คลับเฮฮาเพื่อขอเงิน

เชคกี้ กรีน กับข้อเสนอการแสดงสองสัปดาห์ที่ Prevue Lounge ในนิวออร์ลีนส์กลายเป็นระยะเวลาหกปี

เขาได้แสดงครั้งแรกที่ลาสเวกัสในปี 1953เขาพบว่าเขาและสตรีปนั้นเข้ากันได้อย่างสมบูรณ์แบบ และภายในไม่กี่ปีเขาก็เป็นเจ้าของเมืองนี้1956 เขาเปิดให้เอลวิสเพรสลีย์เยาวชนที่นิวฟรอนเทียร์

“เด็กไม่สมควรจะอยู่ที่นั่น” กรีนบอกกับ L.A. Times ในปี 2005“เขาออกมาในแจ็คเก็ตเบสบอลนักดนตรีสี่หรือห้าคนหลังเขาสวมแจ็คเก็ตเบสบอลมันดูเหมือนปิกนิกหลังจากการแสดงครั้งแรกพวกเขาเปลี่ยนการเรียกเก็บเงิน และฉันก็เขียนหัวเรื่อง”

กรีนจะยังคงเป็นจุดเด่นของสเวกัส สถานที่สนามเด็กเล่นของเขา ดังเช่น ริเวียร่าและทรอปิคานา เป็นเวลา 30 ปีข้างหน้า

ตั้งแต่ปี 1972 ถึง 1982 กรีนแต่งงานกับนาลานี เคเล นักเต้นที่มีการแสดง Nalani Kele Polynesian Revue เป็นเพลงฮิตในไนท์คลับที่ดำเนินมาเป็นเวลานานและในปี 1985 เขาแต่งงานกับ Marie Musso ลูกสาวของนักแซ็กโซโฟนแจ๊ส วิโด มูสโซ

ในที่สุดกรีนได้รับชื่อเสียงระดับชาติของเขาเขาสามารถเติมเต็มคาร์เนกีฮอลล์ และเป็นเจ้าภาพทั้ง “Tonight Show” และ “The Merv Griffin Show” ของคาร์สัน

เขาต่อสู้กับการเสพติดทั้งการดื่มและการพนัน ไม่เหมาะสำหรับผู้ชายที่ใช้เวลาส่วนใหญ่ในลาสเวกัสเขายังต่อสู้กับสิ่งที่ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นภาวะไม่มีชีวิตชีวาอย่างรุนแรงและอาการตื่นตระหนกซึ่งทั้งสองอย่างทำให้การแสดงยากขึ้นเมื่อเขาโตขึ้น

กรีนย้ายไปที่ปาล์มสปริงส์เพื่อพยายามเกษียณอายุในช่วงปลายปี 70 ในปี 2004 แต่เวทียังคงมีเสน่ห์และเขากลับมาดำรงตำแหน่งที่ลาสเวกัสที่ Suncoast Hotel and Casino ในปี 2009

เมื่อกลับไปที่เมืองที่ตอนนี้ครอบงำโดยคนอย่างเช่น Celine Dion และ Cirque du Soleil กรีนพบว่าเขาสามารถเดินเล่นผ่านคาสิโนได้โดยไม่ระบุชื่อ

“ฉันเป็นตำนาน” เขาบอกกับ Sun ในปี 2009 “แต่ไม่มีใครรู้จักฉันในเวกัสอีกต่อไป”